Dinsdag 29 juli – Van Hanoi naar Ninh Binh (door Nicole)
Na een slechte nacht komen we rond 5.30 uur aan in Hanoi. Gelukkig al iets later dan we verwacht hadden. We nemen een taxi naar het Camellia Hotel, voor teveel geld (de taxi rijdt om), want daar zou ons treinticket liggen. Daar moeten we tot 8.00 uur wachten op de manager, want de jongen die ons helpt is niet bekend met het ticket.
We zoeken in de buurt naar een ontbijtje, wat nog niet meevalt, omdat we ons wat buiten het toeristische gebied bevinden. Uiteindelijk belanden we bij een oud stelletje, dat ons zeer vriendelijk helpt en waarschijnlijk ook 20.000 dong extra rekent, omdat we toeristen zijn. Maar we zijn zo blij met ons omeletje, thee en opgewarmd broodje, dat we ons er niet druk over maken.
Terug bij het hotel blijkt de manager geen ticket voor ons te hebben. Hij dacht dat we de volgende dag pas zouden gaan. Dus schrijft hij een heel verhaal op ons bewijs van betaling.
We gaan lopend terug naar het station, onderweg eten we nog een overheerlijk yoghurtje met honing bij King Do. Bij het station zien we al snel onze trein klaar staan en dus gaan we op onze plekken zitten. Hard seats, even wennen dus, maar de reis zou maar 2,5 uur duren, dus dat is wel te overzien.
Er valt niet veel bijzonders te melden over de treinreis. Alleen misschien dat we de hele tijd achter een soort rasterwerk zitten. Vanwege stenengooiende kinderen zijn deze rasters noodzakelijk. 
In Ninh Binh stappen we uit, waar we worden overvallen door verschillende mannen met brommertjes die ons wel naar een hotel willen rijden. We trekken echter ons eigen plan en lopen naar Xua Hoa Hotel; een geweldig plekje om even bij te komen. Aan het water, vriendelijke sfeer en goedkoop (12 $). We rusten even uit en gaan eten in Xua Hao Number 2. Daar worden we rond 16.00 uur opgeschrikt door een enorme hoosbui met echt zware windstoten. Dit duurt een uurtje en ondertussen zien we mensen één voor één druipnat binnen komen.
Na het eten gaan we bij een hotel verderop Queen Mini Hotel onze busreis confirmeren, waarna we weer terug lopen naar ons eigen hotel. We gaan daar in de koelte van het terras zitten even bijkomen met een biertje. We raken al snel in gesprek met vier andere Nederlanders. Heel gezellig. Tegen 21.30 uur naar bed.
Woensdag 30 juli – Ninh Bihn (door Nicole)
We willen vroeg op om de koelte van de ochtend nog mee te pikken. Om 7.30 uur gaat de wekker en om 8.00 uur hebben we alles ingepakt en gaan we ontbijten.
Tegen 9.00 zitten we op de fiets. Het belooft een extra warme dag te worden. Dus we zien er best een beetje tegenop om te gaan fietsen. We hebben twee bestemmingen Mua Cave en Trang Nan Caves. Tijdens het fietsen, die echt niet hoog genoeg zijn en de mijne heeft zelfs vering, valt de warmte eerst nog wel mee.
Aangekomen bij Ding Dong Pagoda krijgen we thee aangeboden door een mannetje die ons vriendelijk toelacht. Goed voor de maag wijst hij. Dus proberen we het maar. We betalen 10.000 dong voor 3 mini-kopjes thee. Veel te veel natuurlijk.
Bij Trang Nang aangekomen kopen we een ticket voor een boottochtje van 2,5 uur. Een activiteit die je eigenlijk bij Tam Coc hoort te doen (volgens de reisgidsen), maar daar moet je na de boottocht zwaar in discussie met de roeiers over de ‘tip’ waar ze recht op vinden te hebben. Bij deze boottocht valt dat reuze mee. We worden door ca. 9 grote grotten gevaren. Best eng donker, soms ook erg laag en met vleermuizen. Ik moet er niet aan denken dat er zo’n enorme steenmassa boven ons zit. Het roeivrouwtje roeit ons prima rond, ze roeit zelfs met haar benen. Gelukkig heeft ze ook een paraplu meegenomen en een zaklamp, zodat we in de grotten de weg kunnen beschijnen en buiten de grotten in de schaduw zitten. Aan het einde geven we haar een tip van 20.000 dong. Ach, ja dat is het wel waard. 
Ondertussen is het erg warm geworden. Dus fietsen we langzaam om een beschaduwt plekje te vinden. We komen weer uit bij het tempeltje waar we lekker buiten gaan zitten met een 7-up en een pepsi. We zien de wereld even lekker aan ons voorbij gaan. Opeens biedt het oudere mannetje ons ook een kopje thee aan. Vietnamese thee dit keer. We spreken in gebaren over voetbal, de Olympische Spelen en andere dingen. Ondertussen heeft het vrouwtje mij al een waaier gegeven me mezelf wat koelte toe te waaien. Dit is even echt eenVietnamese belevenis. Heerlijk!
Na 1,5 uur stappen we weer op de fiets om de Mua Cave te zoeken. We rijden eerst verkeerd, waar we een taxi op z’n zijkant zien liggen. Een taxi die we eerder al langs hadden zien rijden met de achterbak open.
Door kleine dorpen, rijstvelden en over slechte wegen fietsen we naar de Mud cave. Daar aangekomen klimmen we de 500 meter treden omhoog, waar we een magnifiek uitzicht over de omgeving hebben en waar we ook in de verte een enorme regenbui zien aankomen.
Bij de eerste regendruppels lopen we snel naar beneden samen met een Franse jongen, Guilliaume, die we op de top tegen waren gekomen. Helaas lukt het ons niet om op tijd beneden te komen. We schuilen onder een rots. Na een half uur is de regen nog niet afgenomen en krijg ik wat last van duizeligheid, dus lopen we de laatste treden toch maar en worden zeiknat.
Beneden schuilen we bij het drankstalletje. Na 1,5 uur wordt het eindelijk droog en fietsen we terug naar Ninh Bihn. De laatste 4 km over Highway 1, de snelweg tussen Hanoi en Saigon (HCMC). Wel superspannend met al die snelrijdende bussen en vrachtwagens.
Bij het hotel blijkt dat het daar niet had geregend. We lijken de regen flink aan te trekken. We kunnen nog douchen in het hotel, eten een tofu sweet en sour en checken uit. Om 20.00 uur stappen we achter op een motoriek naar Queen Mini Hotel. Jammer dat we alweer weg moeten.
De bus pikt ons op om 21.00 uur. Helaas een echte bus gericht op de Aziatische maten. De softsleeper is best hard, de dekentjes en kussen best smerig en de lengte van de bedden ca. 1.70 m met een hoof hoofdeinde. Bepaalt niet comfortabel. Voor Nuttert met z’n lange benen echt afzien. Dit hadden we eerlijk gezegd ook niet verwacht. In tegenstelling tot wat de onely Planet had geschreven is deze bus vooral bezet met Vietnamezen en geen toeristen. Een eenmalige ervaring dus.
Nuttert: Oh ja, de fietsstalling bij Trang Nang, die bij de aankoop van de kaartjes nog gratis is, blijkt bij vertrek toch geld gekost te hebben (2000 per fiets). Een duidelijk ‘no’ van mij haalt de twijfel weg.
Donderdag 31 juli – Van Ninh Binh naar Hue (door Nicole)
Na een gebroken nacht komen we om 8.00 uur ’s ochtends aan in Hue. Al best warm, maar nog redelijk te doen. We hebben een hotel uitgekozen in de Citadel aan een rustige straat. Helaas blijkt deze na 30 minuten lopen met rugzakken op compleet bezet. Dus lopen we weer terug naar het gebied waren we zijn afgezet. We kiezen voor Hotel Hoa Hong, een oudje, maar wel groot en prijzig. De kamer heeft echter wel uitzicht op de rivier, dus nemen we deze.
Na een heerlijke douche gaan we slapen/lezen. Om ca. 16.30 uur lopen we wat door de omgeving, eten we lekker ‘ romantisch’ (volgens de LP) bij Tropical Garden Restaurant en drinken we ons helemaal vol met cola, lemonjuice, bier, tonic. En nog steeds hebben we dorst.
Nog wat rondgelopen, gekeken bij de uittocht van de Vietnamese toeristen boten en toen terug naar het hotel.
Vrijdag 1 augustus – Hue (door Nuttert)
Na een lange nacht geslapen te hebben, we gingen om ca. 21.00 uur naar bed en om 7.30 uur weer op, ontbijten we eerst in het hotel. Dat ziet er goed uit! Mini-stokbroodjes met keus uit diverse soorten beleg, fruit en drank. Hierna zijn we naar de Citadel gelopen. 
Tja, wat moet ik zeggen: het is deels gerestaureerd, deels helemaal niet en deels zijn ze bezig. Daarnaast zijn de ruimtes soms wel af, maar nog niet ingericht. Je krijgt zo alleen een beeld van het gebouw, maar niet hoe ze woonden en leefden. We hebben het tot een uur of twaalf volgehouden, waarbij Nicole nog even bleef hangen bij een verkleedpartij tot keizer en/of keizerin. Het was ondertussen ook goed warm geworden, nadat de zon er om een uur of 10 bijkwam. 
Na nog een korte pitstop bij een terras aan de rivier zijn we weer naar het hotel gelopen. Ik heb eerst een uur in een koud bad gelegen. Nicole had gelukkig niet zo’n last van de warmte.
Het eten is vandaag een speurtocht: we zijn de hele buurt doorgeweest op zoek naar een leuk restaurant. Uiteindelijk terecht gekomen bij een (goed) vegetarisch restaurant. Na wat verrast te zijn door de kaart met veel ‘vis’ en ‘ vlees’ hebben we voor een hotpot gekozen. Dat was erg lekker! Gelukkig bleek het echt vegetarisch, kon de rat gewoon blijven leven.
Ook nu liggen we om een uur of negen in bed.
Oh ja, door het matige eten van de afgelopen dagen door al dat gereis kreeg ik tegen de middag een hongerklop. Met een nuts even een energieloos, maar vanaf nu let ik beter op.
Zaterdag 2 augustus – Hue (door Nuttert)
Vandaag een mooi plan: op de fiets langs een aantal tombes van emperors. na vlakbij het hotel de fietsen gehuurd te hebben (voor 2000 dong per fiets) op weg gegaan. na een kwartier blijkt het voor mij toch geen succes; het fietsje blijkt toch wat te klein. Dus terug naar het hotel. Daar besluiten we twee motorbies te huren en ons te laten rijden. Hierop ca. 100.000 dong afgedongen!
De eerste tombe is Ming Ming. Dit is de grootste met veel paviljoens en een grafheuvel.
Hierna zijn we naar Khai Dinh gegaan. Dit is de nieuwste. Helemaal van beton en met veel foto’s.
De derde is Tu Duc. Deze vinden we de mooiste, mooi in het landschap liggend en met veel bomen; heel sereen.
Hierna zouden we naar de Pagode Thien Mu gaan en, volgens onze chauffeurs, zo zouden we nog mooi langs een eettentje kunnen. Hier hebben we niet zo’n zin in. In het hotel hebben we nog wat eten liggen. na veel geëmmer zijn we nog langs twee tempels gereden en daarna naar het hotel.
Na ’s morgens toch eerst goed warm te zijn geweest, is het in het begin van de middag toch een stuk koeler. Dat zou ’s avonds resulteren in regen, de eerste in Hue.
Na de siesta hebben we, oude fiets, onze ticket van Danang naar Saigon en van Hue naar Hi An geregeld bij het Ninh Café voor een schappelijke prijs van ca. 2,1 miljoen. Tijdens het wachten op de tickets een klein hapje gegeten bij de Japanner. Op zich had ik daar niet zo’n zin in, niet echt vegetarisch en hierna gingen we toch nog echt eten. Maar uiteindelijk is het toch best lekker.
Na een klein uurtje weer terug naar het Sint Café om de tickets op te halen. De mevrouw is helemaal in paniek; ze dacht dat we niet meer terug zouden komen. Ze scheen gezegd te hebben dat ze in 10 minuten klaar zou zijn.
Na de fietsen weer terug gebracht te hebben zijn we in de straat van ons hotel gaan eten. Hier zitten de door ons gisteren gezochte restaurants. We komen terecht bij Ushi met voor mij een melige spaghetti en voor Nicole een aardige curry.
Ook vanavond weer lekker vroeg naar bed gegaan (21.30 uur) maar dat viel niet mee. Blijkbaar maken de Vietnamezen het zaterdagavond laat, want het wordt pas tegen twaalven rustig. Daarnaast is het koud: de airco staat op 28 C! met de laagste blaasstand.
Zondag 3 augustus – Hue (door Nuttert)
Vandaag uitgeslapen tot 07.30 uur. Na het ontbijt een beetje geïnternet, waar we de berichten van Wilco van Rooyen op de K2 horen. Hij is vermist…
Om een uur of 10 de Citadel ingelopen. We hebben niet echt een doel, maar hebben wat rondgelopen. Het is ‘koel’ en het druppelt wat. Ik kan het goed volhouden, maar Nicole heeft het erg warm.
We lunchen bij Ngo Co Nan. Is leuk. Een bamboe huis met twee verdiepingen. We hebben groenten met patat en mayonaise gehad. Hierna weer naar het hotel gelopen en daar gechilld. Voor het diner bij La Carambole (best goed) de tassen ingepakt. Erna nog bij DMZ het einde van de Formule 1 gekeken (Massa uitgevallen drie rondes voor het einde 🙁 ).
’s Middags ook nog een hoofd/lichaam-luis-inspectie gehouden bij Nicole maar niets aangetroffen.